PRZYWIĄZANIE BEZPIECZNE
Dorosłe osoby o bezpiecznym stylu przywiązania są pewne siebie i czują się komfortowo w relacjach z innymi. Są w stanie nawiązać bliskie, intymne relacje bez obaw o odrzucenie czy strach przed nadmierną zależnością. Mają zdolność do otwartej komunikacji o swoich potrzebach i uczuciach oraz do wsparcia partnera w trudnych chwilach. Osoby te wykazują zdolność do empatii, wsparcia i zrozumienia. Są w stanie pracować nad konfliktami w sposób konstruktywny, nie boją się wyrażać uczuć ani słuchać uczuć partnera. Często są postrzegane jako stabilne i wiarygodne.
PRZYWIĄZANIE UNIKAJĄCE (nazywane też lękowym)
Osoby z tym stylem przywiązania mogą mieć trudności z zaufaniem do innych i często unikają bliskości. Mogą bać się, że zbyt głęboka intymność prowadzi do bólu lub odrzucenia, co prowadzi do wycofywania się z relacji. Często starają się zachować niezależność i dystans, unikając jednocześnie konfliktów, głębszych uczuć i zobowiązań.
PRZYWIĄZANIE LĘKOWO-AMBIWALENTNE
Osoby z tym stylem przywiązania są często ambiwalentne w swoim podejściu do bliskości. Mogą pragnąć intymności, ale jednocześnie obawiać się odrzucenia. W relacjach mogą stać się nadmiernie zależne, potrzebujące i zazdrosne, a ich emocje w relacji mogą być nieprzewidywalne i intensywne. Osoby te mogą przejawiać skłonność do „gier” emocjonalnych, testowania lojalności partnera czy nieustannego poszukiwania zapewnienia o miłości. Mogą być bardzo wrażliwe na oznaki odrzucenia czy niezainteresowania ze strony partnera i reagować na nie intensywnie emocjonalnie.
Zrozumienie własnego stylu przywiązania oraz stylu przywiązania partnera może być kluczem do głębszego zrozumienia siebie, swoich potrzeb i reakcji w relacjach. Daje też możliwość pracy nad sobą i budowania zdrowszych relacji.
Wpływ przywiązania na relacje partnerskie – wzorce komunikacji, zachowania i wybór partnera
PRZYWIĄZANIE BEZPIECZNE
Osoby te zazwyczaj komunikują się w sposób otwarty, szczery i jasny. Dążą do rozwiązania konfliktów przez dialog i kompromis. Czują się swobodnie wyrażając swoje potrzeby, uczucia i obawy. W relacji są zdolne do dawania i przyjmowania wsparcia. Zwykle wybierają one partnerów, którzy również mają zdrowy styl przywiązania. Są przyciągane do osób, które są stabilne, pewne siebie i otwarte na bliskość. Ich relacje są zazwyczaj równoważne i oparte na wzajemnym wsparciu.
PRZYWIĄZANIE UNIKAJĄCE
Osoby o tym stylu mogą mieć trudności z otwartą komunikacją o swoich uczuciach i potrzebach. Mogą unikać konfliktów i trudnych rozmów, wycofując się lub zamykając w sobie. W relacji mogą starać się zachować niezależność. Mogą one być przyciągane przez partnerów, którzy szanują ich potrzebę niezależności i przestrzeni, ale także przez osoby o stylu lękowo-ambiwalentnym, co prowadzi do cyklu wzajemnego popychania i ciągnięcia w relacji.
PRZYWIĄZANIE LĘKOWO-AMBIWALENTNE
Osoby te mogą być nieprzewidywalne w komunikacji – w jednej chwili mogą być bardzo otwarte i wymagające, a w innej wycofane i nieśmiałe. Mogą też często poszukiwać zapewnień i potwierdzenia uczuć ze strony partnera. W konflikcie mogą przejawiać skłonności do dramatyzowania czy manipulowania emocjami. Ich partnerzy mogą być niedostępni emocjonalnie, co potwierdza wewnętrzne przekonania o własnej niegodności i lęku przed odrzuceniem.
Wpływ przywiązania na relacje z innymi dorosłymi
Przywiązanie nie ogranicza się jedynie do relacji partnerskich. Nasze wczesnodziecięce doświadczenia przywiązania wpływają na sposób, w jaki budujemy i pielęgnujemy relacje w różnych sferach naszego dorosłego życia.
Relacje z przyjaciółmi
Styl przywiązania wpływa na to, jak budujemy przyjaźnie i jakie oczekiwania mamy w stosunku do przyjaciół. Osoby o bezpiecznym stylu przywiązania często budują głębokie, stabilne relacje oparte na wzajemnym zaufaniu. Te o stylu unikającym mogą trzymać przyjaciół na dystans, podczas gdy osoby o lękowo-ambiwalentnym stylu mogą oczekiwać zbyt wiele wsparcia emocjonalnego od swoich przyjaciół.
Relacje z współpracownikami
W miejscu pracy styl przywiązania może wpływać na naszą zdolność do pracy zespołowej, przywództwa oraz radzenia sobie z konfliktami. Bezpieczne przywiązanie sprzyja współpracy, otwartej komunikacji i umiejętności negocjacji. Osoby o unikającym stylu przywiązania mogą unikać konfliktów lub ryzyka, podczas gdy te o lękowo-ambiwalentnym stylu mogą być bardziej przytłoczone w sytuacjach stresowych.
Relacje z rodzeństwem
W relacjach z rodzeństwem wczesne wzorce przywiązania mogą być kontynuowane lub zaktualizowane w dorosłości. Mogą wpłynąć na to, jak blisko jesteśmy z naszym rodzeństwem, jakie granice ustawiamy i jak radzimy sobie z konfliktami.
Wpływ przywiązania na rolę rodzica
Często, choć nie zawsze, nasz własny styl przywiązania jest odzwierciedlony w sposobie, w jaki budujemy relacje z naszymi dziećmi. Na przykład, rodzic o bezpiecznym stylu przywiązania jest bardziej skłonny dostarczać swojemu dziecku spójne i wrażliwe wsparcie.
Rodzice, którzy rozumieją swoje własne wzorce przywiązania, są bardziej świadomi potrzeb swojego dziecka. Mogą lepiej rozpoznać i zareagować na sygnały wysyłane przez dziecko, dostarczając wsparcie w odpowiednim czasie i sposób.
Warto zaznaczyć, że nawet jeśli dorosły ma pozabezpieczny styl przywiązania, świadomość własnych wzorców i pracowanie nad nimi (na przykład poprzez terapię) może pomóc w zbudowaniu zdrowszej relacji z dzieckiem. Zrozumienie wpływu własnych doświadczeń przywiązania na rodzicielstwo może być kluczem do przerwania negatywnych cykli i zapewnienia dziecku bezpiecznego środowiska.
