Jednym z założeń psychoterapii psychodynamicznej jest przekonanie, że nasza przeszłość w znacznym stopniu kształtuje teraźniejszość. Wiele z naszych obecnych zachowań, reakcji emocjonalnych i relacji z innymi ludźmi jest zakorzenionych we wczesnych doświadczeniach życiowych, często ukrytych w głębi naszej nieświadomości. Ta teoria opiera się na idei, że nieświadome wzorce z przeszłości, które nie zostały odpowiednio przetworzone, mogą prowadzić do powtarzających się problemów w życiu dorosłym.
Według tego podejścia, problemy psychiczne są często wynikiem nieprzetworzonych konfliktów i pragnień, które tkwią w naszej nieświadomości.
Terapia psychodynamiczna dąży do ujawnienia tych ukrytych treści poprzez różne techniki. Podejście to opiera się również na teorii rozwoju psychoseksualnego. Według niej nasze wczesne doświadczenia, zwłaszcza związane z rodzicami i rodzeństwem, mają znaczący wpływ na naszą dorosłą osobowość i zdolność do nawiązywania relacji.
Rola terapeuty w nurcie psychodynamicznym
Terapeuta pomaga pacjentowi zrozumieć nieświadome wzorce, które często wywodzą się z wczesnych doświadczeń w życiu. Te wczesne interakcje z opiekunami mogą ukształtować sposób, w jaki postrzegamy siebie, innych i świat wokół nas.
Wykorzystuje do tego różne techniki, jak na przykład interpretację snów, w których doszukuje się ukrytego znaczenia. Pozwala to na odkrywanie niedostępnych dla świadomości emocji, myśli i wspomnień.
Kluczowym elementem pracy jest również analiza przeniesienia. Polega ona na zrozumieniu, jak uczucia i zachowania pacjenta wobec terapeuty odzwierciedlają wcześniejsze relacje i doświadczenia. Psychoterapeuta pomaga pacjentowi zrozumieć te wzorce, a następnie pracować nad ich zmianą, co może prowadzić do głębokich i trwałych przemian w życiu pacjenta.
Czas trwania i najczęstsze powody zgłoszenia
Psychoterapia psychodynamiczna jest formą terapii długoterminowej, która potrafi trwać nawet kilka lat.
Wynika to z faktu, że pracuje na głęboko zakorzenionych, nieświadomych wzorcach zachowania, z którymi żyjemy niemal od zawsze.
Taki rodzaj procesu pomaga w leczeniu problemów emocjonalnych i psychicznych, budowaniu silniejszych i bardziej satysfakcjonujących relacji oraz osiąganiu większego poczucia spełnienia w życiu.
Ten rodzaj psychoterapii znajduje zastosowanie w leczeniu zaburzeń osobowości, nastroju, odżywiania, zaburzeń lękowych, syndrom stresu pourazowego, ale także w wielu innych problemach.
