Etapy rozstania
Fazy, przez jakie przechodzi się po rozstaniu, są podobne do etapów żałoby. Wynika to z faktu, że rozstanie burzy dotychczasowy porządek i spokój – wymaga adaptacji do nowej, czasem niespodziewanej, sytuacji.
- Zaprzeczenie i izolacja – etap ten wiąże się z niedowierzaniem i szukaniem wyjaśnienia. Pojawiają się pytania oraz myśli:
Czy to na pewno koniec?
Jutro się pogodzimy.
Dlaczego to spotkało akurat mnie?
Jeszcze da się wszystko naprawić.
Osobie porzuconej o wiele trudniej pogodzić się z rozstaniem. Pojawia się poczucie winy i samooskarżanie np. „Nie jestem atrakcyjny/a”, „Zbyt dużo wymagałem/am”.
- Wybuch emocji – pojawia się złość na świat, ludzi, partnera. Zaczyna się poszukiwanie winnych obecnego stanu. W rzeczywistości złość jest maską dla ogromnego żalu i bólu. Na tym etapie opuszczony partner domaga się wyjaśnień – inicjuje rozmowy, które często przeradzają się w kłótnie. W tym momencie pojawia się kwestia opieki nad dziećmi, przez co istnieje ryzyko wciągnięcia ich w konflikt rodziców.
- Depresja – jest to moment, w którym przychodzi smutek i rozpacz. Pojawia się nostalgia, a jednocześnie podejmowane są próby zamknięcia przeszłości. Mogą pojawić się objawy depresji, które są charakterystyczne dla tego etapu. Zbyt długie przeżywanie tej fazy może być alarmujące – wtedy warto udać się po pomoc do specjalisty.
- Przejście i orientacja – powoli dochodzi do otwarcia się na zmiany. Pojawia się gotowość, aby tworzyć nowe plany na życie. Dzięki analizie przeszłości, można odkryć, jakie potrzeby do tej pory zaniedbywaliśmy; co jest dla nas najważniejsze; na czym chcemy się skupić.
- Pogodzenie z losem – następuje emocjonalna stabilizacja. Ważnym elementem tej fazy jest przejęcie odpowiedzialności za swoje rozstanie – dostrzeżenie w nim swojego udziału, a nie wyłącznie winy drugiej strony. Pojawiają się nowe plany i marzenia. Dojście do tego etapu pozwala na zakończenie relacji małżeńskiej przy jednoczesnej akceptacji byłego partnera jako współodpowiedzialnego rodzica.
Jak przeżyć rozstanie – strategie radzenia sobie
Każdy jest inny i inaczej radzi sobie w trudnych sytuacjach. Istnieją jednak pewne strategie, które mogą okazać się pomocne.
- Pozwolenie sobie na emocje – rozstanie wiąże się z wieloma trudnymi emocjami. Pozwól sobie na łzy czy gniew. Jeśli odczuwasz potrzebę przebywania w gronie najbliższych, podziel się z nimi swoimi emocjami i poproś ich o to, aby byli przy Tobie w tych trudnych chwilach.
- Wina nie jest po jednej stronie – dlatego nie doszukuj się jej wyłącznie w sobie. Nie jesteśmy w stanie nikogo zatrzymać przy sobie na siłę (bez względu na to, czy tworzymy relację partnerską, czy związek małżeński).
- Zadbaj o siebie – staraj się zwracać większą uwagę na swoje potrzeby. Wprowadź do swojej codzienności zdrowe nawyki żywieniowe oraz regularną aktywność fizyczną. Zastanów się nad niezrealizowanymi do tej pory planami – być może to dobry czas na wcielenie ich w życie.
- Nie bój się prosić o pomoc – jeśli emocje Cię przytłaczają, poproś o pomoc. Zwróć się o poradę do psychologa, który pomoże Ci obiektywnie spojrzeć na powody rozstania.
Jak rozstać się w zgodzie?
W większości przypadków rozstanie jest skutkiem dłużej trwającego konfliktu, który wiąże się ze sprzecznymi emocjami, które trudno opanować. Czasami z tego powodu rozejście się w zupełnej zgodzie może być niemożliwe.
Istnieje jednak wartość, którą powinniśmy się kierować zarówno w czasie trwania relacji, jak i przy jej zakończeniu – szacunek do swojego partnera. Pamiętajmy, że jest to osoba, która jest nam bliska. Starajmy się ją traktować w taki sposób, jaki sami byśmy chcieli zostać potraktowani. Powstrzymujmy się od wypowiadania słów, których za chwilę będziemy żałować.